زمانی‌که تنها برای یکبار به رویه و رفتار ناخودآگاه خود در برخورد با ترس‌هایتان شک می‌کنید و به‌جای فرار، راه‌حل دیگری به نام “مواجه” را انتخاب می‌کنید، همه چیز رنگ و بوی دیگری می‌گیرد. دیگر آن احساس ناخوشایند در نگاه اول تبدیل به دلیل محکمی برای شادی می‌شود.
اکثر قریب به اتفاق موفقیت‌های ما از دل ترس‌های ما به بار آمده‌اند. برای تأیید این موضوع کافی است تنها نگاهی به دستاوردهای خود در زندگی کنید، بدون شک ردپای ترس را در ابتدای کار پیدا خواهید کرد.
از نظر من می‌توان با قدرت گفت تفاوت آدم‌ها و نتایجشان در زندگی در برخوردشان با ترس‌هایشان مشخص می‌شود.
ترس یک احساس طبیعی انسانی است که به ما در حفظ بقا کمک می‌کند اما نکته مهم اینجاست بسیاری از ترس‌هایی که در وجود ما حس می‌شود تنها به‌خاطر برداشت‌های ذهن ما از اتفاقات احتمالی آینده و دلیل آن عدم آگاهی از کارکرد قوانین جهان و گفته‌ها و باورهای گذشته خود یا اطرافیانمان است که تنها زمانی به واقعیت تبدیل می‌شود که ما به آن بال و پر بدهیم. مهم نیست چقدر دلایل شما برای ترسیدن منطقی باشد اگر با ترس‌هایتان روبرو نشوید باید خسارت‌های سنگینی را بپردازید.
ما به‌عنوان یک موجود آگاه مسئول شناخت و جهت‌دهی احساساتمان به وسیله افکار و کانون توجهمان هستیم و هر زمانی که احساسی شبیه به ترس را در وجود خود حس کردیم می‌بایست دلیل آن را جستجو کرده و تدبیری برای روبرویی با آن بیندیشیم، در این صورت نه تنها خودمان بلکه جماعتی از ثمره آن بهره‌مند می‌شوند و تکرار این روند موجب می‌شود که ما به دیگر ترس‌های خود نیز شک کرده و به‌جای فرار از آن‌ها به‌دنبال راه‌حلی اساسی باشیم تا خوشبختی را هرچه بیشتر در زندگی تجربه کنیم.
برای ایجاد نیروی لازم برای حرکت و مواجهه با ترس‌ها کافی است به تجربیات زندگی خود برگردیم و ببینیم که زمانی‌که به‌جای فرار تصمیم گرفتیم که با ترس خود روبروی بشویم چه پیامدهای مثبتی برایمان داشته، آن وقت به این نتیجه خواهید رسید که هر ترس یک بهانه برای شادی خواهد بود.

شما نیز می‌توانید تجربیات و تصمیمات خود را در اینجا درخصوص موضوع گفته شده در قالب کامنت یادداشت کنید.