وقتی به دنیا می‌آییم فقط به این دلیل که به زعممان دخالتی در انتخاب خانواده، محل و شرایط زندگیمان نداریم و اغلب با کسان و تجربیاتی دمخور شدیم که طرز فکر و باوری مشابه را در ما تقویت کردند تصور می‌کنیم که واقعاً هیچ دخالت و تأثیری در روند زندگی و تجربیات و خلق شرایط و اتفاقات نداریم و در اکثر مواقع کاملاً باری به هر جهت روزگار می‌گذارانیم، غافل از اینکه تک تک آن شرایط و اتفاقات بخشی از یک فرایندی بودند تا ما را با خود واقعی و قدرت بی‌انتهای درونمان روبرو کنند. به اندازه‌ای که ما متوجه این دیدار باشکوه می‌شویم کامروایی و خوشبختی را در لحظه به لحظه زندگیمان احساس می‌کنیم زیرا زندگی ما در هر لحظه با توجه به انتخاب ما مبنی بر اینکه به چه وجهی از خود و زندگیمان توجه کنیم؛ خود را خالق ببینیم یا مجبور؛ اتفاقات و شرایط زیبا و دلخواه را مرور کنیم یا نادلخواه را؛ هدایت و تجربه می‌شود. پس اگر ما بدانیم که به چه اندازه قدرتمند و عظیم هستیم و این لحظه چه تأثیری در تجربه ما می‌گذارد تمامیت خود را متوجه تک تک لحظات زندگی و درون مقدسمان می‌کنیم.